praefĭcĭo - Active diathesis
transitive verb III conjugation ending -io
See the translation of this word
ACTIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praefĭcĭo
II sing.
praefĭcis
III sing.
praefĭcit
I plur.
praefĭcīmus
II plur.
praefĭcītis
III plur.
praefĭciunt
IMPERFECT
I sing.
praefĭciēbam
II sing.
praefĭciēbas
III sing.
praefĭciēbat
I plur.
praefĭciebāmus
II plur.
praefĭciebātis
III plur.
praefĭciēbant
FUTURE
I sing.
praefĭcĭam
II sing.
praefĭcĭes
III sing.
praefĭcĭet
I plur.
praefĭciēmus
II plur.
praefĭciētis
III plur.
praefĭcĭent
PERFECT
I sing.
praefeci
II sing.
praefecisti
III sing.
praefecit
I plur.
praefecĭmus
II plur.
praefecistis
III plur.
praefecērunt, praefecēre
PLUPERFECT
I sing.
praefecĕram
II sing.
praefecĕras
III sing.
praefecĕrat
I plur.
praefecerāmus
II plur.
praefecerātis
III plur.
praefecĕrant
FUTURE PERFECT
I sing.
praefecĕro
II sing.
praefecĕris
III sing.
praefecĕrit
I plur.
praefecerĭmus
II plur.
praefecerĭtis
III plur.
praefecĕrint
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praefĭcĭam
II sing.
praefĭcĭas
III sing.
praefĭcĭat
I plur.
praefĭciāmus
II plur.
praefĭciātis
III plur.
praefĭcĭant
IMPERFECT
I sing.
praefĭcĕrem
II sing.
praefĭcĕres
III sing.
praefĭcĕret
I plur.
praefĭcerēmus
II plur.
praefĭcerētis
III plur.
praefĭcĕrent
PERFECT
I sing.
praefecĕrim
II sing.
praefecĕris
III sing.
praefecĕrit
I plur.
praefecerĭmus
II plur.
praefecerĭtis
III plur.
praefecĕrint
PLUPERFECT
I sing.
praefecissem
II sing.
praefecisses
III sing.
praefecisset
I plur.
praefecissēmus
II plur.
praefecissētis
III plur.
praefecissent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praefĭce
II plur.
praefĭcĭte
FUTURO
II sing.
praefĭcĭto
III sing.
praefĭcĭto
II plur.
praefĭcitōte
III plur.
praefĭciunto
PARTICIPIO
PRESENT
praefĭciens, –ientis
FUTURO
praefectūrūs, –a, –ūm
INFINITIVE
PRESENT
praefĭcĕre
PERFECT
praefecisse
FUTURO
Singular:
praefectūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praefectūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praefĭciendi
Dativo:
praefĭciendo
Accusativo:
ad praefĭciendum
Ablativo:
praefĭciendo
SUPIN
praefectum
View the passive form of this verb
praefĭcĭo tr. v. III conjug. end. -io
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android