ACTIVE FORM:
    INDICATIVE
    PRESENT
            I sing.
conplăcĕo
                II sing.
conplăces
                III sing.
conplăcet
                I plur.
conplăcēmus
                II plur.
conplăcētis
                III plur.
conplăcent
                IMPERFECT
            I sing.
conplăcēbam
                II sing.
conplăcēbas
                III sing.
conplăcēbat
                I plur.
conplăcebāmus
                II plur.
conplăcebātis
                III plur.
conplăcēbant
                FUTURE
            I sing.
conplăcēbo
                II sing.
conplăcēbis
                III sing.
conplăcēbit
                I plur.
conplăcebĭmus
                II plur.
conplăcebĭtis
                III plur.
conplăcēbunt
                PERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                PLUPERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                FUTURE PERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                SUBJUNCTIVE
    PRESENT
            I sing.
conplăcĕam
                II sing.
conplăcĕas
                III sing.
conplăcĕat
                I plur.
conplăceāmus
                II plur.
conplăceātis
                III plur.
conplăcĕant
                IMPERFECT
            I sing.
conplăcērem
                II sing.
conplăcēres
                III sing.
conplăcēret
                I plur.
conplăcerēmus
                II plur.
conplăcerētis
                III plur.
conplăcērent
                PERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                PLUPERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                IMPERATIVE
            PRESENT
            II sing.
conplăce
                II plur.
conplăcēte
                FUTURO
            II sing.
conplăcēto
                III sing.
conplăcēto
                II plur.
conplăcetōte
                III plur.
conplăcento
                PARTICIPIO
            PRESENT
            conplăcens, –entis
                FUTURO
            –
                INFINITIVE
            PRESENT
            conplăcēre
                PERFECT
            –
                FUTURO
            Singular:
–
                Plural:
–
                GERUNDIO
            Genitivo:
conplăcendi
                Dativo:
conplăcendo
                Accusativo:
ad conplăcendum
                Ablativo:
conplăcendo
                SUPIN
            –
                conplăcĕo intr. v.  II conjug.
---CACHE---
                
                Our sites
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Our mobile applications
                Android