Declensions / Conjugations latin


 Search within inflected forms
Donazione


poenior - Active diathesis


deponent transitive verb IV conjugation

See the translation of this word



DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
 I sing. poenĭor
 II sing. poenīris, poenīre
 III sing. poenītur
 I plur. poenīmur
 II plur. poenimĭni
 III plur. poeniuntur
IMPERFECT
 I sing. poeniēbar
 II sing. poeniebāris, poeniebāre
 III sing. poeniebātur
 I plur. poeniebāmur
 II plur. poeniebamĭni
 III plur. poeniebantur
FUTURE
 I sing. poenĭar
 II sing. poeniēris, poeniēre
 III sing. poeniētur
 I plur. poeniēmur
 II plur. poeniemĭni
 III plur. poenientur
PERFECT
 I sing. poenitus, –a, –um sum
 II sing. poenitus, –a, –um es
 III sing. poenitus, –a, –um est
 I plur. poeniti, –ae, –a sumus
 II plur. poeniti, –ae, –a estis
 III plur. poeniti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
 I sing. poenitus, –a, –um eram
 II sing. poenitus, –a, –um eras
 III sing. poenitus, –a, –um erat
 I plur. poeniti, –ae, –a eramus
 II plur. poeniti, –ae, –a eratis
 III plur. poeniti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
 I sing. poenitus, –a, –um ero
 II sing. poenitus, –a, –um eris
 III sing. poenitus, –a, –um erit
 I plur. poeniti, –ae, –a erimus
 II plur. poeniti, –ae, –a eritis
 III plur. poeniti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
 I sing. poenĭar
 II sing. poeniāris, poeniāre
 III sing. poeniātur
 I plur. poeniāmur
 II plur. poeniamĭni
 III plur. poeniantur
IMPERFECT
 I sing. poenīrer
 II sing. poenirēris, poenirēre
 III sing. poenirētur
 I plur. poenirēmur
 II plur. poenirēmini
 III plur. poenirentur
PERFECT
 I sing. poenitus, –a, –um sim
 II sing. poenitus, –a, –um sis
 III sing. poenitus, –a, –um sit
 I plur. poeniti, –ae, –a simus
 II plur. poeniti, –ae, –a sitis
 III plur. poeniti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
 I sing. poenitus, –a, –um essem
 II sing. poenitus, –a, –um esses
 III sing. poenitus, –a, –um esset
 I plur. poeniti, –ae, –a essemus
 II plur. poeniti, –ae, –a essetis
 III plur. poeniti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
 II sing. poenīre
 II plur. poenimĭni
FUTURO
 II sing. poenītor
 III sing. poenītor
 II plur. –
 III plur. poeniuntor
INFINITIVE
PRESENT
 poenīri
PERFECT
 Singular: poenitus, –a, –um esse
 Plural: poeniti, –ae, –a esse
FUTURO
 Singular: poenitūrūm, –am, –ūm
 Plural: poenitūros, –as, –a
PARTICIPIO
PRESENT
 poeniens, –ientis
FUTURO
 poenitūrūs, –a, –ūm
SUPIN
 Attivo: poenitum
 Passivo: poenitu
GERUNDIO
 Genitivo: poeniendi
 Dativo: poeniendo
 Accusativo: ad poeniendum
 Ablativo: poeniendo
 
GERUND
 poeniendus, –a, –um


<<  poenĭor poenitendus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Browse the Latin - English dictionary from:



{{ID:POENIOR200}} ---CACHE---