PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
obtĕnĕbror
II sing.
obtĕnĕbrāris, obtĕnĕbrāre
III sing.
obtĕnĕbrātur
I plur.
obtĕnĕbrāmur
II plur.
obtĕnĕbramĭni
III plur.
obtĕnĕbrantur
IMPERFECT
I sing.
obtĕnĕbrābar
II sing.
obtĕnĕbrabāris, obtĕnĕbrabāre
III sing.
obtĕnĕbrabātur
I plur.
obtĕnĕbrabāmur
II plur.
obtĕnĕbrabamĭni
III plur.
obtĕnĕbrabantur
FUTURE
I sing.
obtĕnĕbrābor
II sing.
obtĕnĕbrabĕris, obtĕnĕbrabĕre
III sing.
obtĕnĕbrabĭtur
I plur.
obtĕnĕbrabĭmur
II plur.
obtĕnĕbrabimĭni
III plur.
obtĕnĕbrabuntur
PERFECT
I sing.
obtenebratus, –a, –um sum
II sing.
obtenebratus, –a, –um es
III sing.
obtenebratus, –a, –um est
I plur.
obtenebrati, –ae, –a sumus
II plur.
obtenebrati, –ae, –a estis
III plur.
obtenebrati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
obtenebratus, –a, –um eram
II sing.
obtenebratus, –a, –um eras
III sing.
obtenebratus, –a, –um erat
I plur.
obtenebrati, –ae, –a eramus
II plur.
obtenebrati, –ae, –a eratis
III plur.
obtenebrati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
obtenebratus, –a, –um ero
II sing.
obtenebratus, –a, –um eris
III sing.
obtenebratus, –a, –um erit
I plur.
obtenebrati, –ae, –a erimus
II plur.
obtenebrati, –ae, –a eritis
III plur.
obtenebrati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
obtĕnĕbrer
II sing.
obtĕnĕbrēris, obtĕnĕbrēre
III sing.
obtĕnĕbrētur
I plur.
obtĕnĕbrēmur
II plur.
obtĕnĕbremĭni
III plur.
obtĕnĕbrentur
IMPERFECT
I sing.
obtĕnĕbrārer
II sing.
obtĕnĕbrarēris, obtĕnĕbrarēre
III sing.
obtĕnĕbrarētur
I plur.
obtĕnĕbrarēmur
II plur.
obtĕnĕbraremĭni
III plur.
obtĕnĕbrarentur
PERFECT
I sing.
obtenebratus, –a, –um sim
II sing.
obtenebratus, –a, –um sis
III sing.
obtenebratus, –a, –um sit
I plur.
obtenebrati, –ae, –a simus
II plur.
obtenebrati, –ae, –a sitis
III plur.
obtenebrati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
obtenebratus, –a, –um essem
II sing.
obtenebratus, –a, –um esses
III sing.
obtenebratus, –a, –um esset
I plur.
obtenebrati, –ae, –a essemus
II plur.
obtenebrati, –ae, –a essetis
III plur.
obtenebrati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
obtĕnĕbrāre
II plur.
obtĕnĕbramĭni
FUTURO
II sing.
obtĕnĕbrātor
III sing.
obtĕnĕbrātor
II plur.
–
III plur.
obtĕnĕbrantor
PARTICIPIO
PERFECT
obtenebratus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
obtĕnĕbrāri
PERFECT
Singular:
obtenebratus, –a, –um esse
Plural:
obtenebrati, –ae, –a esse
FUTURO
obtenebratum esse
GERUND
obtĕnĕbrandus, –a, –um
SUPIN
obtenebratu
View the active form of this verb
obtĕnĕbror tr. v. I conjug.
---CACHE---

Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android