Declensions / Conjugations latin
PRESENT |
I sing. | iustĭfĭcor |
II sing. | iustĭfĭcāris, iustĭfĭcāre |
III sing. | iustĭfĭcātur |
I plur. | iustĭfĭcāmur |
II plur. | iustĭfĭcamĭni |
III plur. | iustĭfĭcantur |
IMPERFECT |
I sing. | iustĭfĭcābar |
II sing. | iustĭfĭcabāris, iustĭfĭcabāre |
III sing. | iustĭfĭcabātur |
I plur. | iustĭfĭcabāmur |
II plur. | iustĭfĭcabamĭni |
III plur. | iustĭfĭcabantur |
FUTURE |
I sing. | iustĭfĭcābor |
II sing. | iustĭfĭcabĕris, iustĭfĭcabĕre |
III sing. | iustĭfĭcabĭtur |
I plur. | iustĭfĭcabĭmur |
II plur. | iustĭfĭcabimĭni |
III plur. | iustĭfĭcabuntur |
PERFECT |
I sing. | iustificatus, –a, –um sum |
II sing. | iustificatus, –a, –um es |
III sing. | iustificatus, –a, –um est |
I plur. | iustificati, –ae, –a sumus |
II plur. | iustificati, –ae, –a estis |
III plur. | iustificati, –ae, –a sunt |
PLUPERFECT |
I sing. | iustificatus, –a, –um eram |
II sing. | iustificatus, –a, –um eras |
III sing. | iustificatus, –a, –um erat |
I plur. | iustificati, –ae, –a eramus |
II plur. | iustificati, –ae, –a eratis |
III plur. | iustificati, –ae, –a erant |
FUTURE PERFECT |
I sing. | iustificatus, –a, –um ero |
II sing. | iustificatus, –a, –um eris |
III sing. | iustificatus, –a, –um erit |
I plur. | iustificati, –ae, –a erimus |
II plur. | iustificati, –ae, –a eritis |
III plur. | iustificati, –ae, –a erunt |
PRESENT |
I sing. | iustĭfĭcer |
II sing. | iustĭfĭcēris, iustĭfĭcēre |
III sing. | iustĭfĭcētur |
I plur. | iustĭfĭcēmur |
II plur. | iustĭfĭcemĭni |
III plur. | iustĭfĭcentur |
IMPERFECT |
I sing. | iustĭfĭcārer |
II sing. | iustĭfĭcarēris, iustĭfĭcarēre |
III sing. | iustĭfĭcarētur |
I plur. | iustĭfĭcarēmur |
II plur. | iustĭfĭcaremĭni |
III plur. | iustĭfĭcarentur |
PERFECT |
I sing. | iustificatus, –a, –um sim |
II sing. | iustificatus, –a, –um sis |
III sing. | iustificatus, –a, –um sit |
I plur. | iustificati, –ae, –a simus |
II plur. | iustificati, –ae, –a sitis |
III plur. | iustificati, –ae, –a sint |
PLUPERFECT |
I sing. | iustificatus, –a, –um essem |
II sing. | iustificatus, –a, –um esses |
III sing. | iustificatus, –a, –um esset |
I plur. | iustificati, –ae, –a essemus |
II plur. | iustificati, –ae, –a essetis |
III plur. | iustificati, –ae, –a essent |
IMPERATIVE |
PRESENT |
II sing. | iustĭfĭcāre |
II plur. | iustĭfĭcamĭni |
FUTURO |
II sing. | iustĭfĭcātor |
III sing. | iustĭfĭcātor |
II plur. | – |
III plur. | iustĭfĭcantor |
PARTICIPIO |
PERFECT |
iustificatus, –a, –um |
INFINITIVE |
PRESENT |
iustĭfĭcāri |
PERFECT |
Singular: | iustificatus, –a, –um esse |
Plural: | iustificati, –ae, –a esse |
FUTURO |
iustificatum esse |
GERUND |
iustĭfĭcandus, –a, –um |
SUPIN |
iustificatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IUSTIFICOR100}}
---CACHE---
|
Visit our sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|