Donazione

irrētiens


adjective present participle II class

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
irrētiens
Gen.
irrētientis
Dat.
irrētienti
Acc.
irrētientem
Abl.
irrētiens
Voc.
irrētienti
PLURAL
Nom.
irrētientes
Gen.
irrētientium
Dat.
irrētientibus
Acc.
irrētientes
Abl.
irrētientes
Voc.
irrētientibus
FEMININE
SINGULAR
Nom.
irrētiens
Gen.
irrētientis
Dat.
irrētienti
Acc.
irrētientem
Abl.
irrētiens
Voc.
irrētienti
PLURAL
Nom.
irrētientes
Gen.
irrētientium
Dat.
irrētientibus
Acc.
irrētientes
Abl.
irrētientes
Voc.
irrētientibus
NEUTER
SINGULAR
Nom.
irrētiens
Gen.
irrētientis
Dat.
irrētienti
Acc.
irrētiens
Abl.
irrētiens
Voc.
irrētienti
PLURAL
Nom.
irrētientia
Gen.
irrētientium
Dat.
irrētientibus
Acc.
irrētientia
Abl.
irrētientia
Voc.
irrētientibus

‹ irrestinctus
irrētĭo ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
irrĕsectus adj. I cl.
irrĕsŏlūbĭlis adj. II cl.
irrĕsŏlūtus adj. I cl.
irrespīrābĭlis adj. II cl.
irrestinctus adj. I cl.
irrētiens adj. pres. part. II cl.
irrētĭo tr. v. IV conjug.
irrētĭor tr. v. IV conjug.
irretitūrūs adj. fut. part.
irretitus adj. perf. part. I cl.
irretitus adj. perf. inf.
irrĕtortus adj. I cl.
irrĕtractābĭlis adj. II cl.
irrĕvĕrens adj. II cl.
irrĕvĕrentĕr adv.
irrĕvĕrentĭa fem. noun I decl.
irrĕvŏcābĭlis adj. II cl.
irrĕvŏcābĭlĭtĕr adv.
irrĕvŏcandus adj. I cl.
irrĕvŏcātus adj. I cl.
{{ID:IRRETIENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android