conspĭcor - Active diathesis
deponent transitive verb I conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
    INDICATIVE
    PRESENT
            I sing.
conspĭcor
                II sing.
conspĭcāris, conspĭcāre
                III sing.
conspĭcātur
                I plur.
conspĭcāmur
                II plur.
conspĭcamĭni
                III plur.
conspĭcantur
                IMPERFECT
            I sing.
conspĭcābar
                II sing.
conspĭcabāris, conspĭcabāre
                III sing.
conspĭcabātur
                I plur.
conspĭcabāmur
                II plur.
conspĭcabamĭni
                III plur.
conspĭcabantur
                FUTURE
            I sing.
conspĭcābor
                II sing.
conspĭcabĕris, conspĭcabĕre
                III sing.
conspĭcabĭtur
                I plur.
conspĭcabĭmur
                II plur.
conspĭcabimĭni
                III plur.
conspĭcabuntur
                PERFECT
            I sing.
conspicatus, –a, –um  sum
                II sing.
conspicatus, –a, –um  es
                III sing.
conspicatus, –a, –um  est
                I plur.
conspicati, –ae, –a  sumus
                II plur.
conspicati, –ae, –a  estis
                III plur.
conspicati, –ae, –a  sunt
                PLUPERFECT
            I sing.
conspicatus, –a, –um  eram
                II sing.
conspicatus, –a, –um  eras
                III sing.
conspicatus, –a, –um  erat
                I plur.
conspicati, –ae, –a  eramus
                II plur.
conspicati, –ae, –a  eratis
                III plur.
conspicati, –ae, –a erant
                FUTURE PERFECT
            I sing.
conspicatus, –a, –um  ero
                II sing.
conspicatus, –a, –um  eris
                III sing.
conspicatus, –a, –um  erit
                I plur.
conspicati, –ae, –a  erimus
                II plur.
conspicati, –ae, –a  eritis
                III plur.
conspicati, –ae, –a  erunt
                SUBJUNCTIVE
    PRESENT
            I sing.
conspĭcer
                II sing.
conspĭcēris, conspĭcēre
                III sing.
conspĭcētur
                I plur.
conspĭcēmur
                II plur.
conspĭcemĭni
                III plur.
conspĭcentur
                IMPERFECT
            I sing.
conspĭcārer
                II sing.
conspĭcarēris, conspĭcarēre
                III sing.
conspĭcarētur
                I plur.
conspĭcarēmur
                II plur.
conspĭcaremĭni
                III plur.
conspĭcarentur
                PERFECT
            I sing.
conspicatus, –a, –um  sim
                II sing.
conspicatus, –a, –um  sis
                III sing.
conspicatus, –a, –um  sit
                I plur.
conspicati, –ae, –a  simus
                II plur.
conspicati, –ae, –a  sitis
                III plur.
conspicati, –ae, –a  sint
                PLUPERFECT
            I sing.
conspicatus, –a, –um  essem
                II sing.
conspicatus, –a, –um  esses
                III sing.
conspicatus, –a, –um  esset
                I plur.
conspicati, –ae, –a  essemus
                II plur.
conspicati, –ae, –a  essetis
                III plur.
conspicati, –ae, –a  essent
                IMPERATIVE
            PRESENT
            II sing.
conspĭcāre
                II plur.
conspĭcamĭni
                FUTURO
            II sing.
conspĭcātor
                III sing.
conspĭcātor
                II plur.
–
                III plur.
conspĭcantor
                INFINITIVE
            PRESENT
            conspĭcāri
                PERFECT
            Singular:
conspicatus, –a, –um esse
                Plural:
conspicati, –ae, –a esse
                FUTURO
            Singular:
conspicatūrūm, –am, –ūm esse
                Plural:
conspicatūros, –as, –a esse
                PARTICIPIO
            PRESENT
            conspĭcans, –antis
                FUTURO
            conspicatūrūs, –a, –ūm
                SUPIN
            Attivo:
conspicatum
                Passivo:
conspicatu
                GERUNDIO
            Genitivo:
conspĭcandi
                Dativo:
conspĭcando
                Accusativo:
conspĭcandum
                Ablativo:
conspĭcando
                GERUND
            conspĭcandus, –a, –um
                conspĭcor dep. tr. v.  I conjug.
---CACHE---
                
                Our sites
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Our mobile applications
                Android