adstĭpŭlor - Active diathesis
deponent transitive and intransitive verb I conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
    INDICATIVE
    PRESENT
            I sing.
adstĭpŭlor
                II sing.
adstĭpŭlāris, adstĭpŭlāre
                III sing.
adstĭpŭlātur
                I plur.
adstĭpŭlāmur
                II plur.
adstĭpŭlamĭni
                III plur.
adstĭpŭlantur
                IMPERFECT
            I sing.
adstĭpŭlābar
                II sing.
adstĭpŭlabāris, adstĭpŭlabāre
                III sing.
adstĭpŭlabātur
                I plur.
adstĭpŭlabāmur
                II plur.
adstĭpŭlabamĭni
                III plur.
adstĭpŭlabantur
                FUTURE
            I sing.
adstĭpŭlābor
                II sing.
adstĭpŭlabĕris, adstĭpŭlabĕre
                III sing.
adstĭpŭlabĭtur
                I plur.
adstĭpŭlabĭmur
                II plur.
adstĭpŭlabimĭni
                III plur.
adstĭpŭlabuntur
                PERFECT
            I sing.
adstipulatus, –a, –um  sum
                II sing.
adstipulatus, –a, –um  es
                III sing.
adstipulatus, –a, –um  est
                I plur.
adstipulati, –ae, –a  sumus
                II plur.
adstipulati, –ae, –a  estis
                III plur.
adstipulati, –ae, –a  sunt
                PLUPERFECT
            I sing.
adstipulatus, –a, –um  eram
                II sing.
adstipulatus, –a, –um  eras
                III sing.
adstipulatus, –a, –um  erat
                I plur.
adstipulati, –ae, –a  eramus
                II plur.
adstipulati, –ae, –a  eratis
                III plur.
adstipulati, –ae, –a erant
                FUTURE PERFECT
            I sing.
adstipulatus, –a, –um  ero
                II sing.
adstipulatus, –a, –um  eris
                III sing.
adstipulatus, –a, –um  erit
                I plur.
adstipulati, –ae, –a  erimus
                II plur.
adstipulati, –ae, –a  eritis
                III plur.
adstipulati, –ae, –a  erunt
                SUBJUNCTIVE
    PRESENT
            I sing.
adstĭpŭler
                II sing.
adstĭpŭlēris, adstĭpŭlēre
                III sing.
adstĭpŭlētur
                I plur.
adstĭpŭlēmur
                II plur.
adstĭpŭlemĭni
                III plur.
adstĭpŭlentur
                IMPERFECT
            I sing.
adstĭpŭlārer
                II sing.
adstĭpŭlarēris, adstĭpŭlarēre
                III sing.
adstĭpŭlarētur
                I plur.
adstĭpŭlarēmur
                II plur.
adstĭpŭlaremĭni
                III plur.
adstĭpŭlarentur
                PERFECT
            I sing.
adstipulatus, –a, –um  sim
                II sing.
adstipulatus, –a, –um  sis
                III sing.
adstipulatus, –a, –um  sit
                I plur.
adstipulati, –ae, –a  simus
                II plur.
adstipulati, –ae, –a  sitis
                III plur.
adstipulati, –ae, –a  sint
                PLUPERFECT
            I sing.
adstipulatus, –a, –um  essem
                II sing.
adstipulatus, –a, –um  esses
                III sing.
adstipulatus, –a, –um  esset
                I plur.
adstipulati, –ae, –a  essemus
                II plur.
adstipulati, –ae, –a  essetis
                III plur.
adstipulati, –ae, –a  essent
                IMPERATIVE
            PRESENT
            II sing.
adstĭpŭlāre
                II plur.
adstĭpŭlamĭni
                FUTURO
            II sing.
adstĭpŭlātor
                III sing.
adstĭpŭlātor
                II plur.
–
                III plur.
adstĭpŭlantor
                INFINITIVE
            PRESENT
            adstĭpŭlāri
                PERFECT
            Singular:
adstipulatus, –a, –um esse
                Plural:
adstipulati, –ae, –a esse
                FUTURO
            Singular:
adstipulatūrūm, –am, –ūm esse
                Plural:
adstipulatūros, –as, –a esse
                PARTICIPIO
            PRESENT
            adstĭpŭlans, –antis
                FUTURO
            adstipulatūrūs, –a, –ūm
                SUPIN
            Attivo:
adstipulatum
                Passivo:
adstipulatu
                GERUNDIO
            Genitivo:
adstĭpŭlandi
                Dativo:
adstĭpŭlando
                Accusativo:
adstĭpŭlandum
                Ablativo:
adstĭpŭlando
                GERUND
            adstĭpŭlandus, –a, –um
                adstĭpŭlor dep. tr. and intr. v.  I conjug.
---CACHE---
                
                Our sites
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Our mobile applications
                Android