ĕgŏ
personal pronoun

View the declension of this word

1 (+ genitive and ablative) need, lack, want
2 require, be without

Locutions, idioms and examples

iam pridem ego me sensi nihili pendier pendi || valde me delectant nisi quod aere me obruerunt || eam tam facile novi quam me || vadem me do pro aliquo || vadatur hic me || clipeo me adlevo || eadem mihi usu venirent || comparo mihi aditum ad aliquid || coeo inter me || egomet || colligo me || ea res quam ego dico || certum est (mihi) (+ infinitive) || cognatione me excuso || o ego laevus || idem ego || eas cum lego minus mihi turpis videor sed tam diu dum lego || me nolente || me piget || mihi placeo || aliquid mihi quaero || mihi est aliquid cum aliquo || me taedet || me voveo || eamus ad me || coarguitur a me || de caespite me levo || comiter a me fiet || collibuit collibitum est mihi facere || comminata mihi mors || colapho me icit || cohibeo me || cohibeo in me || cohaereo mihi || comitem alicui in ulciscendis inimicis me praebo || commoda aliorum ad me rapio || commoveo me contra rempublicam || comparo me ad respondendum || cogito utrum me dicam medicum ducere an fabrum || coepit mihi velle pudorem extorquere || complico me || de Antonio Balbus quoque ad me cum Oppio conscripsit || me expurgare tibi volo || colloco me palam in meretricia vita || XVII dies de me declamitavit || gaudere aliqui me volo || mihi adiungo || alter ego || at ego … || vae me || abscessisse mihi = having evaded my law || vae me || vadimonium est mihi cum aliquo || auctoro mihi || me clepo || iam ego hic ero || ea sublevit os mihi paenissume || assumo mihi aliquid || arrogo mihi aliquid || ad me = at my house, my place || mihi destino || mihi iudico || me effero || mihi crede || volup est (mihi) || me loco || facio omnia ad me || a me = from my house || blandior mihi || Amphitruonem memet esse adsimulabo || comperce amabo me attrectare || committo me theatro || compendium ego te facere pultandi volo || valde est in me liberalis || iam me assequi non potes || committo me itineri || committo me itineri || vae misero mihi ah || facilior erit mihi quasi decursus mei temporis || eam navem nuper egomet vidi || faciem meam non averti a conspuentibus in me || gaudeo in me in tacito sinu || facio nil mihi reliqui || facio mihi crimen || facio me intimum apud aliquem || exemplum statuite in me || facetiae mihi habeo || eam navem egomet vidi Veliae || facio mihi fortunam || eadem omnia quae tute dudum me incusaveras || iam ego sequar || de cetero cum mihi scribes memento || iam ad regem recta me ducam || Cominii dicebant idem quod ego dico || ea sunt a te dicta quibus ego adsentior || hac ego si compellor imagine || hac ego religione non sum ab hoc conatu repulsus || hac ego mirer si flagret nostra iuventus || facio libita mihi || apud me sum || mihi vitam exhaurio || aliquem vectigalem mihi facio || quid (mihi) fiet? || heu me miserum || aliquem mihi imperatorem sumo || aliquem mihi liberalitate obligo || benevolentia mihi concilio || causa probabilis mihi || cerebrum mihi excutiunt || fabrico mihi mortem || habeo mihi hereditatem || aliquid mihi despondeo or destino || mortem mihi conscisco || ad cenam mihi promitte = promise me you will come to dinner at my place || abiudico mihi libertatem = to divest of the quality of free man || animos mihi addidisti || adiungo mihi aliquem beneficio || adiungo mihi benevolentiam || appono mihi praevaricatorem || alapam mihi duco || amicos mihi comparo || bene mihi facio || bene mihi, bene vobis || aliquem mihi coniungo or aliquem ad me perduco || clamo mihi ipse «numera annos tuos» || cogito quonam ego illum curram quaeritatum || cognomen mihi adripio ex || cognoscin tu me saltem Sosia Propemodum || coeperam itineri me praeparare || cohortis ad me in castra traduco || colaphos infregit mihi || collega in me perhonorificus || aduro mihi capillum || colligo me in unum locum || cogunt me preces descendere in omnes || eandem vim in me transmitto || habuisti rationem ut mihi consuleres || aures sunt adhibendae mihi || buccas rubrica intingo mihi || gaudeo et volupe est mihi si || cognosse me eloquentem adhuc neminem || iam ego hunc decipiam probe || iam ego venire atque adesse arbitror || agite ite mecum || comitia ista praeclara quae me laetitia extulerunt || iam istic gaudeo ut ut erga me est merita || iam me Pompei totum esse scis || committo me fortunae pugnae || iam pridem gubernare me taedebat || adiudico mihi controversiosam rem || vulnus hoc hominem esse me clamat || completi sunt animi auresque vestrae me obsistere || vae misera mi Immo mihi || facerem diutius nisi me lucerna desereret || eam sententiam dixissem ut me adversus populum Romanum facile possem defendere || o ego ter felix, si… || earum rerum A Licinius fructum a me repetere debet || arcesso mihi miserias et admoveo || coctum ego huc non vapulatum conductus fui || compertum ego habeo milites verba virtutem non addere || facetiae mihi habeo res divinas deridere || eadem sunt membra sed paulo secus a me atque ab illo partita ac tributa || iam ferme moriens me vocat || iam mihi deterior canis aspergitur aetas || Achillem Aristarchi mihi commentari lubet = I like to remember the Achilles of Aristarchus || abstrudo memet tectum inter et laquearia = to crouch between the roof and the vault || eam me advexisse nolo resciscat pater || Clitus utinam non coegisset me sibi irasci || certos mihi fines terminosque constituam || ea tempora nostra sunt ut ego iis mederi non possim || valde me memorderunt epistulae tuae || valde mihi placebat sensus eius de re publica || valeat res ludicra si me palma negata macrum reducit || callidus imposuit nuper mihi copo || iam intelleges multo me vigilare acrius ad salutem quam te ad perniciem rei publicae || cogitare coepi utrumnam solerent pueri in aliquo genere ludendi cantitare tale aliquid nec occurebat omnino audisse me uspiam || gaudeo tua gloria cuius ad me pars aliqua redundat || faciebant quo illam mihi lenirent miseriam || faciam ego hanc rem ex procliva planam tibi || ea tibi ego non debeo commendare sed commendo tamen || hactenus fuit quod caute a me scribi posset || compello pater me voce videtur his verbis || hae res mihi dividiae et senio sunt || hae res vitae me saturant || comparate nunc Quirites cum illorum superbia me hominem novom novum || in hac causa mihi aqua haeret || carpebat scrupulus contemplatione comminatae mihi mortis || facilem me indulgentemque praebebo rebus ad quas tendis || eandem oro et quaeso ut eiius mihi sit copia quem amo || Sabinum quod ego ipse testà conditum levi || tace, dum ego mihi consilia in animum convoco || hactenus mihi videor de amicitia quid sentirem potuisse dicere || valde me memorderunt epistulae tuae de Attica nostra eaedem tamen sanaverunt || iam provideo animo quidquid progredior in vastiorem me altitudinem ac velut profundum invehi || coepi observare ecqui maiorem filius mihi honorem haberet quam eius habuisset pater || earum rerum nullam sibi iste neque infitiandi rationem neque defendendi facultatem reliquit omnibus in rebus arguitur a me || cognosco natalis stamina nostri stamina de nigro vellere facta mihi